Ontwikkeling van een goede woonzorgvisie

Ik sprak een lokale ondernemer die boodschappen bezorgde bij oudere mensen en zo meteen een oogje in het zeil hield. Ik maakte wijkbewoners mee die zich verenigden in een zorgcoöperatie om zo voor medewijkbewoners iets te kunnen betekenen. Maar ook sprak ik mensen die tussen wal en schip vallen, de weg naar de zorg niet goed kunnen vinden of eenzaam zijn. Mensen die door gebrek aan geschikte (aanpasbare) woningen moesten verhuizen en de wijk waar ze hun leven lang woonden uit moesten. Er werd gesproken over de toenemende druk van mensen met problemen in straten met veel sociale huurwoningen. En ik vroeg me vooral af wat zich achter al die andere voordeuren van mensen die ik niet gesproken had, afspeelde. Ik vind dat iedereen – kwetsbaar of niet – ertoe doet, talenten heeft en de kans moet hebben om die in te zetten.

Vanuit mijn rol als architect ontwierp ik gebouwen voor de zorg, maar de rol van ontwerper in het gehele proces is te kort. Als architect mis je het voor- en na-traject. Nu bij ICS werken we als team samen aan vraagstukken over wonen en zorg. Vanuit hier kunnen we het brede palet aan diensten aanbieden. Van de eerste vraag tot uitvoering. De vertaalslag maken van een gebruiksproces naar huisvestingsdoelen, daar ben ik goed in. Maar het mooie aan mijn werk bij ICS is de samenwerking met mijn collega’s vanuit verschillende expertises, samen het hele traject kunnen aanbieden en daarnaast mijn eigen kennis op deze manier verder te verbreden. Onze maatschappij ontwikkelt zich steeds meer naar een inclusieve samenleving en met de inrichting en programmering van onze gebouwen, straten, pleinen en parken kunnen we daar een positieve bijdrage aan leveren.”